مردم ایران باید این چرندیات را به زباله دانی بیاندازند که درب محکمی داشته باشد و دیگر بازهم نشود.
ایوب و ادرس و ذالکفل بردبار بودند، این فرهنگ را مردم ایران باید به زباله دانی بیاندازند که درب محکمی داشته باشد و دیگر بازهم نشود. « وَإِسْمَاعِيلَ وَإِدْرِيسَ وَذَا الْكِفْلِ كُلٌّ مِّنَ الصَّابِرِينَ ﴿الأنبياء ۸۵﴾ »
بردباری هم اندازه دارد اگر حقی داشته اند که به آن ها داده نشده و آن ها بردباری کرده اند، خیلی هم الاغ بوده اند. بردباری حدودی دارد اگر حق آدمی را بخورند و او بردبارباشد، آن آدم الاغ است… پس این ها را نمی شود سمبول قرار داد. بردباری حدود دارد. ملت ایران اگر بخواهد بیش از این سر زیر بارننگین این رژیم بگذارد ذلت است، دیگر بردباری نیست… ملت ایران صبرکرده در برابر این رژیم ننگین، چه مصیبتی به سرش آمده تمام سرمایه هایش را از دست داده و هستی اش را از دست داده، در سطح بین الملل بدنام شده، بچه هایش شلاق می خورند و یا آواره اند در سراسر دنیا…
مشاهده این بخش در کانال یوتیوب
فایل آوایی این برنامه:
[1]